18 octubre 2005

Desolado


Una vez, solamente una vez, ya lo ves
Y no fueron mis pies …
Que fueron mis manos las que se enredaron una vez.
Solamente una vez …
Y por más que lo pienso siempre noto el peso.
Volvería a caer, volvería a saber
Que aunque tú me pierdas
Yo siempre me encuentro contigo.
Cuando vienes vas, cuando vas no estás
Y yo vivo “enganchá” a los pasos que das.
Yo no quise correr, solamente una vez
Me mandaron los pies.

¿DÓNDE VAS TAN SOLO Y TAN TARDE?
QUE NO TE ACUERDAS DE NADIE
CUANDO VAS “CERRAO”, SOLITO POR LA CALLE
¿DÓNDE VAS? ¿DÓNDE VAS?
Una vez, solamente una vez, ya lo ves
Una vez te perdí, una vez te seguí
Una vez, y dos, y tres …
Una vez me enamoré del lado oscuro
De lo más chungo
Di tantas vueltas
Que perdí el rumbo.

¿DÓNDE VAS TAN SOLO Y TAN TARDE?
QUE NO TE ACUERDAS DE NADIE
CUANDO VAS “CERRAO”, SOLITO POR LA CALLE.
¿DÓNDE VAS?
¿DÓNDE VAS TAN SOLA Y TAN TARDE?
QUE OLVIDÉ LOS DETALLES
PORQUE VOY “CERRÁ”, SOLITA POR LA CALLE.

Solitos por la calle … por la calle desidia …
Que es dónde se pierden los niños que no van de excursión.

(Pastora, 2005)

FOTO (retocada): Figuras de porcelana (Dénia, Alicante - Septiembre 2002)

2 comentarios:

Anónimo dijo...

donde se fueron los sueños que de bajitos nos persiguieron? se han puesto lentejuela y marcan cadera, no tengo ni idea

Anónimo dijo...

Agustí, m'he estat mirant el teu blog i tens raó; té coses en comú amb el meu.
M'ha agradat i t'animo a que segueixis escrivint! Passaré sovint a fer-te una visita.

Vit

PD. Aquesta cançó és una passada!